می دونی چیه؟
من اینقدر شوق یادگیری زبان دارم که همه چیم تو همه چیم قاطی شده.
برای همین دارم تلاش می کنم که براش برنامه بچینم تا هدفمندتر جلو برم.
یه جورایی دو روزه کلا ویرم گرفته که برای زندگیم برنامه بچینم. نمی دونمم چرا. ولی شروع برنامه چینی برام خیلی سخته.
می دونی چیه؟
من کلا یه آدم افسرده ام و صد البته تنها. هیچ انگیزه ای هم ندارم. چه تو اجتماع چه توی خانواده چه توی خلوت خودم. شکر خدا که هیچکسم توی زندگیم نیست که دو زار مرهم روی زخمام بزاره و کمکم کنه که از جام بلند شم. می دونی چرا نیست؟ چون اون آدم همیشه خودم بودم برای بقیه. اتفاقا دیشب هم یه خواب با همین موضوع دیدم. بی خیال.
خلاصه که می خوام برنامه داشته باشم توی زندگیم . حالا فکر نکنی چیو میگما.
مثلا برنامه برای ورزش شبانه، خوندن زبان، خیاطی، اگه بشه تمرین آبرنگ و نقاشی و از این چیزا نه از اون برنامه های گنده.
حالا خوبه بنظرت؟
درباره این سایت